Sunday 13 September 2009

အိမ္ေထာင္ေရးအေတြးမ်ား

ဒီတေခါက္ ရန္ကုန္ေရာက္ေတာ့ မေတြ ့ျဖစ္တာၾကာတဲ့ အစ္မတစ္ေယာက္နဲ ့

ေတြ ့ျဖစ္တယ္။ သူက က်မရန္ကုန္မွာ႐ွိကတည္းက အိမ္ေထာင္က်ေနၿပီး

ကေလးေတြေတာင္ ႀကီးေနၿပီ။ က်မတို ့စကားေတြေျပာၾကရင္း သူကေမးခြန္းတစ္ခု

ေမးတယ္။ ဘာျဖစ္လို ့ကေလးမယူတာလဲတဲ့။ က်မလည္းေျဖေနၾကအတိုင္း

ဘာရယ္လို ့မဟုတ္ပါဘူးလို ့ျပန္ေျဖလိုက္ပါတယ္။ ေနာက္သူက ကေလးမ႐ွိရင္

အိမ္ေထာင္မၿမဲမွာစိုးရတယ္တဲ့။ အိမ္ေထာင္ၿမဲေအာင္ကေလးတစ္ေယာက္ေတာ့

ယူသင့္သတဲ့။ သူ ့ကိုဘာမွျပန္မေျပာလိုက္ေပမဲ့ အဲ့ဒီအေၾကာင္းအေတြးထဲမွာက်န္

ခဲ့တယ္။

က်မ အိမ္ေထာင္က်ေတာ့ ပတ္၀န္းက်င္အသစ္မွာ။ ေလ့လာစရာေတြ၊သင္စရာေတြ

ကအမ်ားသားေလ။ တစ္ေယာက္နဲ ့တစ္ေယာက္ နားလည္မႈေတြ တည္ေဆာက္ေန

ရတဲ့အခ်ိန္။ ဒီအခ်ိန္မ်ိဳးမွာ က်မကေလးမယူခ်င္သလို၊ က်မ အမ်ိဳးသားကလည္း

ကေလးမယူခ်င္ဘူး။ ဒီလိုနဲ ့ပဲ ကေလးနဲ ့က်မတို ့ေ၀းလာၾကတာ။

အိမ္ေထာင္ၿမဲေအာင္ကေလးယူတယ္ဆိုတာေတာ့ က်မသိပ္လက္မခံခ်င္ဘူး။

အိမ္ေထာင္ၿမဲေအာင္ ႀကိဳးစားရမွာက က်မတို ့ႏွစ္ေယာက္ရဲ ့တာ၀န္ လို ့ပဲထင္တယ္။

ကေလး႐ွိၿပီး က်မတို ့အခ်င္းခ်င္းအဆင္မေျပရင္ေရာ။ ကေလးမ်က္ႏွာကိုငဲ့ၿပီး က်မတို ့

တစ္သက္လံုးစိတ္ညစ္ခံေနရမွာလား။ အခု ကေလးမ႐ွိလည္း က်မတို ့ႏွစ္ေယာက္

အဆင္ေျပေနသားပဲ။ က်မစဥ္းစားေနမိတာေလးေတြပါ။

ေနာက္သူဆက္ေျပာတာက ေယာ က်ာ ၤးကို သည္းညီခံေနာ္တဲ့။ ငါတို ့မိန္းမေတြဟာ

အိမ္ေထာင္က်သြားတာနဲ ့ ကိုယ့္ေယာက်ာၤးအတြက္လံုးလံုးျဖစ္သြားတာ။ ကိုယ့္

အခ်ိန္ေတြကို သူ ့ကိုေပးလိုက္ရၿပီး ကိုယ့္အိမ္ေထာင္အတြက္ ျမွဳပ္ႏွံလိုက္ရတာ။

သည္းညီးခံၿပီး ျပဳစုဖို ့ေျပာ႐ွာတယ္။ က်မလည္း ဟုတ္ကဲ့လို ့ေျပာၿပီး ထံုးစံအတိုင္း

အေတြးတစ္ခုရသြားျပန္တယ္။

က်မ တကယ္ပဲ က်မေယာက်ာၤးအတြက္ အခ်ိန္ေပးခဲ့သလား။ တကယ္ သည္းညီး

ခံၿပီး ျပဳစုေပးခဲ့သလား လို ့ျပန္ေတြးေနခဲ့တယ္။

က်မအိမ္ေထာင္က်ေတာ့ဂ်ာမန္ မမေတြက ေျပာတယ္။ ေယာက်ာၤးကို အၿမဲတမ္း

ျပဳစုေနဖို ့မလိုဘူးတဲ့။ အိမ္တစ္အိမ္၊အိမ္ေထာင္တစ္ခုရဲ့တာ၀န္ဟာ ႏွစ္ေယာက္

စလံုးမွာတာ၀န္႐ွိတယ္တဲ့။ တစ္ပတ္မွာ ၃ရက္ ကိုယ္ကထမင္းခ်က္ရင္၊ သူလည္း

၃ ရက္ခ်က္ရမယ္။က်န္တစ္ရက္ကို အျပင္မွာထြက္စားတဲ့။ တျခားအိမ္အလုပ္ေတြ

လည္းခြဲတမ္းနဲ ့ပဲတဲ့။ အႀကံေပးၾကတာေတြပါ။

အိမ္မွာေတာ့ ဟင္းခ်က္တာက်မပဲ။ သူကဟင္းမခ်က္တတ္ဘူး။ ဧည့္သည္

လာလို ့ ပန္းကန္ေတြေဆးရမယ္ဆိုတာက သူ ့တာ၀န္။ အမႈိတ္ပစ္တာကသူ

လုပ္ေပါ့။ အ၀တ္ေလွ်ာ္တာက်မလုပ္တယ္။ အ၀တ္လွန္းတာ ၊ ႐ုတ္တာက

က်မ မအားရင္သူလုပ္ေပ့ါ။ မီးပူကို က်မ အမ်ားဆံုးတိုက္ေပမဲ့ တစ္လွည့္ဆီ

လည္းတိုက္ျဖစ္တာပဲ။ အိမ္သန္ ့႐ွင္းေရကိုေတာ့ အေပၚထပ္က ကို သူတာ၀န္ယူ

ရသလို၊ ေအာက္ထပ္ကို က်မတာ၀န္ယူတယ္။

ေစ်းသြာတာက်မ အမ်ားဆံုးလုပ္ေပမဲ့ သူစားတတ္တဲ့ အစားအစာ ၀ယ္တာက

သူ လုပ္ရတဲ့အလုပ္ပါ။ က်မ မအားတဲ့အခါ ေစ်းစာရင္းေရးေပးရင္ သူ၀ယ္ေပးတာ

ပါပဲ။

အဲ့ဒီလို ျပန္ေတြးမိေတာ့က်မ အိမ္ေထာင္ရွင္မပီသရဲ ့လားလို ့ေတြးမိတယ္။

က်မအလုပ္လုပ္ေတာ့အခ်ိန္ပိုင္းပဲ။ အလုပ္မွာေန ့တ၀က္၊ အိမ္႐ွင္မအျဖစ္ကေန ့တ၀က္။

အေတြးေတြေလ။

သူကေရာ က်မကို ဘယ္လိုထင္ေနမလဲ။ က်မက ကိုလုပ္ခ်င္တာကိုသာလုပ္ၿပီး

သူ ့ အေတြးေတြကိုသိပ္ေမးမၾကည့္တတ္ဘူး။ သူ ့ရဲ့ထင္ျမင္ခ်က္ေတာ့ေမးၾကည့္

အံုးမွလို ့ေတြးၿပီး ျပန္လာခဲ့တယ္။

တေန ့ေတာ့ ရန္ကုန္ကစာအုပ္ဆိုင္မွာ ေဒါက္တာ စပယ္ပြင့္ျဖဴ ရဲ ့

အိမ္ေထာင္ သာယာဆိုေျပေရး လက္ဆြဲက်မ္း ဆိုတဲ့စာအုပ္ေတြ ့လို ့

၀ယ္ခဲ့ေသးတယ္။

ဒီေရာက္ေတာ့ သူကဘူတာမွာလာႀကိဳတယ္။ အိမ္ေရာက္ေတာ့က်မစားပြဲေပၚမွာ

ႏွင္းဆီပန္းအိုးေလးသူထားထားေပးတယ္။ က်မျပန္လာရင္ ပင္ပန္းမွာ စိုးလို ့

သူ ့အ၀တ္ေတြေလွ်ာ္ၿပီး ၊ မေန ့ကမွမီးပူေတြတိုက္ထားသတဲ့။ အိမ္လည္း

႐ွင္းထားတယ္ဆိုပဲ။ ေနာက္ေန ့ အိမ္ေဘးက အမ်ိဳးသမီးက ႐ွင့္ေယာက်ာ္းက

သူ ့အ၀တ္ေတြေလွ်ာ္ထားတာတဲ့။ က်မေယာက်ာ္းဆို လုပ္မွာမဟုတ္ဘူးတဲ့။

က်မ Thomas ကိုသနားသြားသလို၊ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ သိပ္ဆိုးေနၿပီလားလို ့ေတြးမိတယ္။

က်မကိုခ်စ္ရဲ့လားလို ့ေမးၾကည့္ေတာ့ ႏႈိင္းျပလို ့မရေအာင္ခ်စ္ပါတယ္တဲ့။

ေတာ္ပါေသးရဲ ့။

အိမ္ေထာင္႐ွင္မ ေကာင္းျဖစ္မျဖစ္ေတာ့ ............ဆက္ၿပီးစဥ္းစားလိုက္အံုးမယ္။
(၀ယ္လာတဲ့စာအုပ္ေတာ့ စဖတ္ေနၿပီ။ )

18 comments:

Vista said...

ဟီဟီ အိမ္ေထာင္ရွင္မေကာင္းဟုတ္မဟုတ္
စာအုပ္နဲ ့စစ္ေတာ့မွာေပါ့ေလ အေၿဖထြက္လည္းေၿပာအံုးေနာ္

မမိုး said...

အေနာက္နိုင္ငံအေနနဲ႔ကေတာ့ ဒါထက္ပိုျပီး ဘာလုပ္ေပးစရာ ရွိဦးမလဲ ရွင္ေလး၇ယ္။ သူေရာကိုယ္ေရာ အျပင္အလုပ္ေရာ အိမ္အလုပ္ပါ ခြဲေ၀လုပ္ၾကရတာပါပဲ။ေရာမမွာေတာ့
ေရာမလုိပဲ ေကာင္းပါတယ္။

Mr.Pu said...

ကေလး႐ိွမွ အိမ္ေထာင္ၿမဲတယ္ဆိုတာ လက္မခံပါဘူး။
ကေလးဆိုတာ ေသခ်ာစဥ္းစားၿပီး တကယ္လိုခ်င္မွ၊ အခ်ိန္ေပးႏိုင္မွ၊ ဒဏ္ခံႏိုင္မွ ယူတာေကာင္းတယ္။ ဒီမွာေတြ႕ေနတာေတာ႔ သူတို႔က ကေလးကို တကယ္္လိုခ်င္မွ ယူတယ္။ မလိုခ်င္ရင္ မယူဘူး။ ဗမာျပည္ကလို အိမ္ေထာင္ျပဳတာနဲ႔ ကေလးရမွ ဆိုတာမ်ဳိးမ႐ိွဘူး။
ကေလးတကယ္လိုခ်င္ၿပီဆိုရင္ေတာ႔ မရခဲ႔ရင္လည္း ေမြးစားၾကတယ္။ ကိုယ္႔ကေလးလိုပဲ ျပဳစုၾကတယ္။
တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ခ်စ္ရင္ ကေလးမပါလည္း အိမ္ေထာင္ၿမဲပါတယ္။ ႐ွင္ေလးလည္း ေတြ႕မွာပါ။
အိမ္အလုပ္ေတာ႔ (ကိုယ္ကလည္း အျပင္ထြက္အလုပ္လုပ္သူဆိုရင္) အဆင္ေျပသလို လုပ္ရမွာေပါ႔ေနာ္

Shinlay said...

vista ေနာက္ေတာ့ေျပာျပမယ္ေနာ္။
မမိုးနဲ ကိုပူးေရ...ေက်းဇူးပဲေနာ္။ အား႐ွိသြားတယ္။

ေမာင္ေမာင္ said...

ကြ်န္ေတာ္ အိမ္ေထာင္သက္ ၁၁ နွစ္ရွိပါျပီ။ အိမ္ေထာင္ျမဲဖို ့ အတြက္ ကေလးယူတာထက္ ကိုယ့္ရဲ ့ မ်ဳိးဆက္သစ္ အတြက္ ကေလးယူတယ္ဆိုယင္ ပိုေကာင္းမလားလို ့ပါ။
ေနာက္တခု က ေတာ့ အေနာက္တိုင္းအိမ္ေထာင္ေရး ပုံစံနဲ ့ အေနာက္တိုင္းမွာ ေနယင္ေတာ့ ေကာင္းပါတယ္။
ျမန္မာမိသားစု ဟာ ျမန္မာအိမ္ေထာင္းေရး ပုံစံပဲ ျဖစ္သင့္ပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္ အိမ္မွာ အားလုံးခ်က္ျပဳတ္ေပးတဲ့အခါလည္းရွိပါတယ္။ အိမ္သူက ေတာင္းဆိုတဲ ့ အခါမ်ဳိးေပါ့။ အ၀တ္ေလွ်ာ္တာ မီးပူတိုက္တာ အားလုံး ကြ်န္ေတာ့္ ကို ေပးမလုပ္ပါဘူး။ သူက ပဲ တာ၀န္ယူထားတယ္ေပါ့။ ခုေနာက္ပိုင္း စက္နဲ ့ေလွ်ာ္တာ ဆိုေတာ့လည္း ပဲ သိပ္မခက္ေတာ့ပါ။
နားလည္မွဳ ့ရွိေအာင္ နွစ္ေယာက္လုံး ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ဆက္ဆံပါတယ္။ ခုထိ ၁၁ နွစ္အတြင္းမွာ ေတာ့ ဘာမွၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္စကားမ်ားတာမ်ဳိး မရွိခဲ့ပါဘူး။
ဆင္းရဲၾကပ္တည္းခဲ့တုန္း ကလည္း နွစ္ေယာက္လုံးနားလည္မွဳ ့ရွိခဲ့ၾကပါတယ္။
ခုအသင့္အတင့္ ေျပလည္ခ်ိန္မ်ာ လည္းပဲ နားလည္မွဳ ့ အျပည့္ရွိၾကေတာ့ ကိစၥအေတာ္မ်ားမ်ား က အဆင္ေျပတယ္ေပါ့။
ဘာရယ္မဟုတ္ဘူးဗ်ာ။

Shinlay said...

ကိုေမာင္ေမာင္ေရ ေက်းဇူးပါပဲ။ အမ်ိဳးသမီးလည္း ႏႈတ္ဆက္ေပးပါ။

kokomaung said...

shinlay translated to me her post.
I think its nicely done.
We made our german/myanmar compromise. That means I am not expecting that shinlay takes care of me 150%, and she adjusted to our german way of organising the household affairs. That is not too bad I think. At the moment it works.
Thomas

ThuHninSee said...

ကေလးရိွမွအိမ္ေထာင္ျမဲတယ္ဆုိတာ မမွန္ႏုိင္ဘူးထင္တာပဲ။
ကေလးရိွလ်က္ကြဲသြားတာေတြ.အမ်ားႀကီးပဲ။
ျမန္မာေယာက္က်ားေလးေတြက အိမ္မွာ မကူတာမ်ားတယ္။
မတတ္သာလြန္းလုိ႔ မိန္မး မအားလြန္းမွ..ကူလုပ္ေပးၾကတာ။

ျမတ္ႏိုး said...

that's good post and good point out.
I also agree.

understanding and respect each other is better way i think.

Shinlay said...

Thuhinsi and momiji
Thanks for your comment.

မဟာဆန္ said...

ကိုယ္ႏွစ္ေယာက္ အဆင္ေၿပရင္ အေကာင္းဆံုး အိမ္ေထာင္ေရးပါပဲ။ အိမ္ေထာင္ခ်င္းမွ မတူၾကတာပဲ။ ဒီနည္းေတြလုပ္မွ သူမ်ားအိမ္ေထာင္ေရး အဆင္ေၿပေပမဲ႔ ကိုယ္႔အတြက္က် လိုခ်င္မွ လိုမွာေပါ႔။ စာအုပ္ေတြ သိပ္မဖတ္နဲ႔။ စာအုပ္ထဲကအတိုင္းလိုက္လုပ္ရင္ ပိုပင္ပန္းမယ္။ ဟီး

Shinlay said...

we agree for that Mahasan.....

Nu Thwe said...

Opinions are very much dependent upon what value system one is accustomed to. I wouldn't pay much attention to cliche'.
In the traditional East, women are expected to be submissive and treat their husbands as if they were Gods. It is not the best or fairest way of treating another human being. In the West, it is more equal, generally.
I don't believe in the extremes of any kind but I think Myanmar women need a lot more freedom in their thinking and behaviour, whilst maintaining some reasonable traditional values.
What is the use of being labelled as 'the perfect wife' unless she is valued and treated equally with respect?

Shinlay said...

Hello Nu Thwe
Thanks for your view. I was not sure that whether I did correct or not. Sometimes it makes me a lot of thinking. Now I am slowly clear.

Thanks to everybody who gave me their comments and views which are very useful for me.

Anonymous said...

၂ဦးစလံုးကေမတာအျပန္အလွန္ညီမွ်တဲ.အိမ္ေထာင္ေရးမ်ဳိးဆိုရင္ေတာ.လဲ ၊သူတို.၂ေယာက္ရဲ.မ်ဳိးဆက္သစ္ေလးရလာျခင္းအားျဖင္.၊ ၂ေယာက္ၾကားထဲက သံေယာဇဥ္ကိုပိုခိုင္ျမဲေစတာေတာ. အမွန္ပါဘဲရွင္.။

Anonymous said...

သားေလးေတြသမီးေလးေတြရလာျခင္းအားျဖင္.၊အလုပ္အားျဖင္.အေတာ္.ကိုရႈပ္ေကာင္းရႈပ္သြားေစႏိုင္ပါတယ္။သို.ေသာ္ အဲ.လိုရႈပ္ေပမယ္.လဲ တကယ္.တကယ္ ကိုယ္.ရင္ကျဖစ္လာတဲ.သားသမီးဆိုတဲ.အသိက ဘာနဲ.မွမတူတာေတာ.အမွန္ပါဘဲ။
သားသမီးယူဖို.မယူဖို.အဲ.လိုသာမိုးမဆံုးေျမမဆံုးစဥ္းစားၾကစတမ္းသာဆိုရင္ ကိုယ္ေတြေတာင္အခုလိုလူျဖစ္လာဖို.မရွိေလာက္ပါဘူး။

Anonymous said...

သားသမီးယူဖို.မယူဖို.အဲ.လိုသာမိုးမဆံုးေျမမဆံုးစဥ္းစားၾကစတမ္းသာဆိုရင္ ကိုယ္ေတြေတာင္ အခုလိုလူျဖစ္လာဖို.မရွိေလာက္ပါဘူး။.....လို႔ အေပၚက anonymous ေျပာတဲ႔ စကားက အရင္ေခတ္ကျမန္မာျပည္မွာ က်န္ခဲ႔ပါၿပီ။ တျခားႏိုင္ငံမွာေတာ႔ တကယ္ကို အထပ္ထပ္အခါခါ စဥ္းစားၿပီးမွ ယူၾကတယ္။ ကေလးမယူတဲ႔ စံုတဲြေတြ ေပါမွေပါ။ ေယာက်ၤားရရင္ ကေလးေမြးဆိုတဲ႔ ေ႐ွး႐ိုးမိသားစုထဲမွာ ေနရတဲ႔ လူအတြက္ကေတာ႔ ေ႐ြးစရာလမ္းမ႐ိွေပမယ္႔ ေ႐ြးလို႔ရတဲ႔သူေတြ ေ႐ြးပါေစ။
လူတစ္ကိုယ္စိတ္တစ္မ်ဳိးစီပဲ..
ယူခ်င္တဲ႔သူယူ..မယူခ်င္တဲ႔သူမယူနဲ႔..
ကိုယ္ႀကိဳက္တာကိုယ္ဆံုးျဖတ္ပိုင္ခြင္႔႐ိွတယ္
သားသမီးနဲ႔ႀကိဳက္ရင္ အလုပ္႐ႈပ္ခံႏိုင္ရမယ္
အလုပ္႐ႈပ္မခံႏိုင္တဲ႔သူက မယူနဲ႔
လူတစ္ေယာက္ ဘ၀တစ္မ်ဳိးစီပဲ
ေပတံတစ္ခုတည္းနဲ႔ တိုင္းလို႔ေတာ႔ ဘယ္ရမလဲ
လူေတြက ခက္တယ္
ကိုယ္ရတဲ႔ ဘ၀ကို အေကာင္းဆံုးထင္ေနၾကတယ္။

မႏုသဲြ႕ေရးထားတာ ေထာက္ခံပါတယ္။
ဗမာအမ်ဳိးသမီးေတြ အေတြးအေခၚနည္းနည္း ေျပာင္းဖို႔ လိုေနၿပီ။ သားကိုသခင္ လင္ကိုဘုရား မွတ္တာမ်ဳိးေတြေပါ႔။ အျပန္အလွန္ေလးစား နားလည္မႈပဲ လိုပါတယ္။

Shinlay said...

Thanks for comments.